Stoppen met de blog

Lieve lezers van de blog,

Toen ik / wij vorig jaar begonnen met de blog dacht ik , er zullen niet zoveel mensen zijn die het zullen gaan lezen. Maar het blijkt maar weer hoeveel mensen er mee leven en mee lezen. Het waren ongeveer 280 mensen die zich hebben op gegeven en er zijn ook mensen aan wie het is door gestuurd.

We kregen honderden kaarten , echt een hele mega grote doos vol ! , bloemen, fruitmanden, bezoekjes, telefoontjes, appjes, en prive berichtjes op fb.  Dit heeft mij en ons als gezin heel erg goed gedaan om te weten dat er zoveel mensen om je denken en met je meeleven.

Ik heb geprobeerd om jullie mee te nemen op mijn reis met kanker en hoe wij ons hier door heen hebben geslagen. Mijn reis is nog lang niet ten einde maar ik denk dat het niet genoeg is om nog een blog mee te vullen. Dit is ook de reden waarom ik er nu mee ga stoppen.

Ben blij en heel dankbaar voor mijn allerliefste man en kinderen die het ook moeilijk vonden / vinden en toch zo vreselijk goed hebben gedaan. Dank jullie wel lieve schatten, zonder jullie had ik het niet gered.

Dank je wel lieve ouders, broertjes, zusje en aanhang, en alle mensen die heel dicht om ons heen staan. Fijn dat jullie er voor ons waren.

Verder wil ik iedereen en dat zijn heel veel mensen die aan ons hebben gedacht en hebben meegeleefd hartelijk bedanken voor al jullie wensen in wat voor vorm of gedachte dan ook het is hier heeel erg gewardeerd.

Wij / ik wens jullie liefde en gezondheid toe voor jou en degene die je lief hebt, dat is het enige wat belangrijk is.

Voor de laatste keer :

We houden het hoofd hoog en het kaarsje brandend.

Veel Liefs Hennie, Wander, Lisa en Nick