afscheid nemen

Op 28-9 krijgen we het vreselijke telefoontje dat mijn allerliefste moeder, plotseling is overleden... Wij als gezin en familie zijn verslagen door dit nieuws. Na alle goede berichten zouden we nu eindelijk de heuvel opgaan en hadden we hoop dat we het "gewone" leven weer op zouden pakken, na een moeilijk en zwaar jaar. Dit heeft helaas niet zo mogen zijn. 

Op 2-10 hebben wij voorgoed afscheid van onze allerliefste vrouw, mam en oma moeten nemen. Mam ik mis je vreselijk, je steun, je liefde, onze gezamelijke ochtenden en de vele gesprekken. We / ik probeer de draad van het leven weer op te pakken zoals je dit ook gewilt zou hebben maar het valt mij heel erg zwaar.

Ik vond een gedichtje, die vond ik erg mooi,

Ik mis je 

Bij alle bijzondere gebeurtenissen wordt je gemist.

Ook al ben je niet meer hier.

Je staat voor altijd in mijn hart en geheugen gegrift.

Ook al ben ik ouder het doet pijn.

Ik zou zo graag nog met je willen praten,

en nog gewoon jouw kind willen zijn.